http://jp-athumithumkarumuru.
ടോയലറ്റ് സൌകര്യം എല്ലാം കുറവായിരുന്നു അച്ചന്റെ വില്ലയില്. അതിനാല് ഞാന് വളര്ന്ന്അപ്പോള് കുളിക്കാനും മറ്റും ഹോട്ടലിന്റെ മുകളിലെ നിലയിലേക്ക് പോകുമായിരുന്നു. ചിലപ്പോള് ഫസൂല് മാമന്റെ കൂടെ പുറത്ത് ഒരിടത്ത് കുളിക്കാന് പോകും. ഹോട്ടലിന്റെ പിന്നില് കൂടി ഒരു വഴിയില് പോയാല് ആളുകള്ക്ക് കുളിക്കാനുള്ള ഒരിടം ഉണ്ട്. അവിടെ ഒരു പാറയില് കുഴിതാളി പോലെയുള്ള കുറേ കുഴികളുണ്ട്. അവിടെ എവിടേനിന്നോ വെള്ളം എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും. അതില് നിന്ന് വെള്ളം കൈപാട്ട കൊണ്ട് ഒഴിച്ച് കുളിക്കാം.
ചേച്ചിയും അച്ചനും താഴെ തന്നെ കുളിക്കും.
ഫസൂല് മാമന് ഹോട്ടലിലെ കണക്കുപിള്ളയായിരുന്നു. താമസം ഞങ്ങള് താമസിക്കുന്ന വില്ലയുടെ അടുത്ത് തന്നെ. ഞാന് മാമന് പണിയില്ലാത്ത സമയത്ത് ചിലപ്പോള് മാമന്റെ താമസ സ്ഥലത്ത് പോകാറുണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ മാമന് വലിയ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു. അച്ചനെ അവര് ദ്വര എന്നാ വിളിക്കാറ്. ദ്വരയുടെ മകനെയും എല്ലാ ഹോട്ടല് ജീവനക്കാര്ക്കും പ്രിയമായിരുന്നു.
ഫസൂല് മാമന് കറുത്ത നിറത്തിലുള്ള ഒരു സുമുഖന് ആയിരുന്നു. മാമന് വീട്ടില് പാവാട പൊലെയുള്ള ഒരു കള്ളിമുണ്ടായിരുന്നു ഉടുത്ത് കൊണ്ടിരുന്നത്. മൌലാന കമ്പനിക്കാരുടെ 80x80 എന്ന അളവിലുള്ളത്. അതിന് അവര് ചാരം എന്നാ പറഞ്ഞിരുന്നു. അച്ചനും വീട്ടില് അത്തരം ചാരം ഉടുത്തിരുന്നു. അച്ചന് ഉയരവും വണ്ണവും കൂടിയ ആളായ കാരണം 100x100 സൈസ് വേണ്ടിയിരുന്നു. അച്ചന് ചിലപ്പോള് പുള്ളികളുള്ള കൈലി മുണ്ട് ഉടുക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.
ഞാന് ഫസൂല് മാമനോട് പറഞ്ഞു എനിക്കും ഒരു ചാരം വേണമെന്ന്. അപ്പോള് മദിരാശിയില് നിന്ന് എന്റെ സൈസില് ഒന്ന് കൊണ്ട് വന്ന് തന്നിരുന്നു. ഞാന് പലപ്പോഴും ഫസൂല് മാമന് ഡ്യൂട്ടിയിലുള്ള സമയത്ത് ഹോട്ടലില് പോകാറുണ്ട്. ഹോട്ടലിന് 2 നിലകളുണ്ടായിരുന്നു. മുകള് നില ലക്ഷ്വറി ആയിരുന്നു. താഴെയുള്ള എല്ലാ സാധനങ്ങളും മുകളിലും ലഭിക്കുമെങ്കിലും മുകളില് കൂടുതല് പണം നല്കേണ്ടി വരും. എല്ലാ തരം ഇറച്ചിയും മീനും വിഭവങ്ങള് അവിടെ ലഭിക്കുമായിരുന്നു.
അച്ചനെ എല്ലാ ജീവനക്കാര്ക്കും പേടിയും ബഹുമാനവും ആയിരുന്നു. അച്ചന്റെ വില്ലയില് നിന്ന് ഒരു സിമന്റ് പടി കയറി വേണം താഴത്തെ നിലയിലെത്താന്, അവിടെ നിന്ന് വലിയ മരത്തിന്റെ കോണി കയറി മുകള് നിലയിലെത്തണം. അച്ചന് ഹോട്ടലിന്റെ അടുക്കളയിലെത്തിയാല് ഒരു പ്ലേറ്റ് മറ്റേ പ്ലേറ്റിന്മേല് മുട്ടുന്ന ശബ്ദം പോലും കേള്ക്കില്ല. അത്ര നിശ്ശബ്ദം ആയിരിക്കും. താഴത്തെ നിലയില് നിന്ന് മുകളിലെ നിലയിലേക്ക് അച്ചന് കയറുമ്പോള് ഉണ്ടാകുന്ന ബൂട്ടിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാല് ജോലിക്കാര് പറയും ദ്വര വര്ന്നുണ്ട് എന്ന്. പിന്നെ പിന് ഡ്രോപ്പ് സൈലന്സ് ആയിരിക്കും.
എനിക്ക് കാലത്ത് ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കാന് വലിയ മടിയായിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് വെള്ളേപ്പം. കൂട്ടാനായിട്ട് ഉരുളക്കിഴങ്ങ് സ്റ്റൂ, പിന്നെ ചെറിയ ചുവന്നുള്ളി ചതച്ച് ഒരു ചമ്മന്തി പൊലെയുള്ള ഒന്നും ഉണ്ടാകും. ഞാന് വെള്ളേപ്പത്തിന്റെ ചുറ്റുമുള്ള കരിഞ്ഞ ഭാഗം മാത്രം തിന്നും. പിന്നെ ഉള്ളിച്ചമ്മന്തിയും. ബാക്കിയുള്ളത് പരിചാരകര് കാണാതെ പുറത്തേക്കെറിയും. ഒരു ദിവസം അച്ചന് അത് കണ്ട് പിടിച്ചു. അതിന് ആദ്യം അടി കൊണ്ടത് വെയിറ്റര്ക്കായിരുന്നു. എന്റെ തീറ്റ കഴിയുന്നത് വരെ വെയിറ്റര്മാര് അവിടെ തന്നെ നില്ക്കണമെന്നാണ് നിയമം. അതവര് ലംഘിച്ചതിനായിരുന്നു അവര്ക്ക് അടി കിട്ടിയത്.
അന്ന് എനിക്ക് ഒരു പാട് തല്ലി കിട്ടി. ഭഷണം കഴിക്കാതെ നശിപ്പിച്ചതിന്. എന്നെ അന്ന് മുഴുവന് പട്ടിണിക്കിട്ടു. ജീവിതത്തില് അത് എനിക്കൊരു പാഠമായി. പിന്നീട് ഞാന് ഒരിക്കലും ഭക്ഷണം നശിപ്പിക്കാറില്ല. പിന്നെ കാലത്ത വലിയ ഒരു ഗ്ലാസ്സ് നിറയെ ഹോര്ലിക്ക്സ് പാലില് കലക്കിയത് കുടിപ്പിക്കും എന്നെക്കൊണ്ട്. എനിക്കാണെങ്കില് അതിന്റെ മണം കേട്ടാല് ഛര്ക്കാന് വരും. ഞാന് രണ്ട് വലി വലിച്ച് അത് നായക്ക് ഒഴിച്ച് കൊടുക്കും. അതും അച്ചന് കണ്ട് പിടിച്ചു. പിന്നീട് നായയെ അടിക്കുന്ന ചൂരല് എടുത്തിരിക്കും എന്റെ അടുത്ത് ഞാന് അത് മുഴുവന് കുടിക്കുന്ന വരെ.
[തുടരും]
എന്റെ ബാല്യകാല സ്മരണകള് - പാര്ട്ട് 2
ReplyDeleteഒന്നാം ഭാഗം ഇവിടെ നോക്കാം >>>
http://jp-athumithumkarumuru.blogspot.com/2009/08/blog-post_15.html
ടോയലറ്റ് സൌകര്യം എല്ലാം കുറവായിരുന്നു അച്ചന്റെ വില്ലയില്. അതിനാല് ഞാന് വളര്ന്ന്അപ്പോള് കുളിക്കാനും മറ്റും ഹോട്ടലിന്റെ മുകളിലെ നിലയിലേക്ക് പോകുമായിരുന്നു. ചിലപ്പോള് ഫസൂല് മാമന്റെ കൂടെ പുറത്ത് ഒരിടത്ത് കുളിക്കാന് പോകും. ഹോട്ടലിന്റെ പിന്നില് കൂടി ഒരു വഴിയില് പോയാല് ആളുകള്ക്ക് കുളിക്കാനുള്ള ഒരിടം ഉണ്ട്. അവിടെ ഒരു പാറയില് കുഴിതാളി പോലെയുള്ള കുറേ കുഴികളുണ്ട്. അവിടെ എവിടേനിന്നോ വെള്ളം എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും. അതില് നിന്ന് വെള്ളം കൈപാട്ട കൊണ്ട് ഒഴിച്ച് കുളിക്കാം.
achande adikittiyadu kondu oru nalla gunapadam padichalo... athu ipoyum orrkunathum, anusarikunathum nanma matram annu.iniyum jeevithathil kittiya gunapadangal vayichu arriyuvan agrahikunnu
ReplyDeletevaayikkuvan rasamundu, pinne bakshanam waste aaki kalayunnathinodu anikum athirpundu, athrayo alkkaranu bakshanam kittathe lokathu marichu pokunnathu
ReplyDeleteനല്ല രസമുണ്ട് വായിക്കാന്. ബാക്കി?
ReplyDeleteLike to read such anecdotes...!
ReplyDeleteKeep writing!
കുഞ്ഞായിരുന്നപ്പോള് ഭക്ഷണം കഴിയ്ക്കാതെ കളഞ്ഞാല് തല്ലു കിട്ടുമായിരുന്നു, എനിയ്ക്കും. വളര്ന്നപ്പോഴാണ് അതിന്റെ വില മനസ്സിലാക്കുന്നത്.
ReplyDeleteതുടരൂ